Zelfgerapportere pijn en pijnobservaties

Pijn is tot nu toe nog niet onderzocht bij mensen met Korsakov. Daarom deed een groep experts hier onderzoek naar. Hoeveel pijn ervaren mensen met Korsakov bij zichzelf? Hoeveel pijn nemen zorgprofessionals bij hen waar? En hoe verhouden deze uitkomsten zich tot elkaar? 

Samenvatting resultaten

Over het algemeen blijken zelfgerapporteerde pijnwaarderingen van mensen met Korsakov relatief laag in vergelijking met waarnemingen van pijn door zorgprofessionals. Bovendien is de overeenstemming tussen beide metingen laag. Dat suggereert dat zowel zelfrapportage als pijnraporten op basis van enquêtes bij mensen uit de omgeving (proxy based) nodig zijn om pijn bij mensen met Korsakov te beoordelen.

Belangrijk is dat meldingen van pijn sterk gerelateerd waren aan neuropsychiatrische symptomen bij mensen met Korsakov. Een mogelijke onderregulatie van pijnbeheer zou daarom zorgwekkend kunnen zijn. Bovendien kan de PAIC-15 (15 signalen om pijn te herkennen) een nuttige toevoeging zijn voor een betere observatie van zelfgerapporteerde pijn.

Onderzoekers

Naast de hieronder genoemde onderzoekers Erik Oudman en Jan Wijnia werkten ook Thom van der Stadt, Janice R. Bidesie en Albert Postma mee aan dit onderzoek.

Download onderzoek naar (zelf gemelde) pijn(observaties)