Slingedael is zo trots als een pauw op de nieuwe locatie

Slingedael zette op 20 juni zijn medewerkers en bewoners in het zonnetje vanwege de komende opening van een nieuwe locatie en de erkenning als Doelgroep Expertisecentrum voor mensen met het syndroom van Korsakov. De officiële opening moet nog plaatsvinden, maar voor Hilda van den Oosterkamp, Transitiedirecteur Expertisecentrum Korsakov bij Slingedael, was dit één van haar laatste festiviteiten. Zij verlaat de organisatie.

Op de vorige locatie aan de Charloisse Lagedijk, beter bekend als Tussendael, is jaren lang hard gewerkt aan de opbouw van de opname- en screeningsunit en het zorgpad dat daarbij hoort, zo vertelt Hilda. “Zodra mensen bij ons op de OSU (opname- en screeningsunit) komen, worden ze twaalf tot zestien weken lang geobserveerd, gescreend, er worden onderzoeken gedaan. Dat leidt vervolgens tot een diagnose en indicatie: is er sprake van Korsakov of niet? Het lijkt een simpele vraag, maar we zien nog steeds mensen die bij ons worden aangedragen met de boodschap ‘deze meneer heeft Korsakov’ zonder dat daar onderzoek naar is gedaan. Door jarenlange ervaring en opbouwen van expertise met een integraal multidisciplinair behandelteam hebben wij het diagnosticeren heel goed op de rit gekregen. Daardoor kunnen we cliënten de juiste zorg op de juiste plek geven.” De opname- en screeningsunit is mee verhuisd naar het nieuwe gebouw. Verdere specialisatie wordt daardoor mogelijk. “We kunnen niet alleen het aantal plekken uitbreiden maar ook de transfer-unit wordt groter zodat meer mensen beter begeleid worden naar de juiste plek van zorg.”

Blij

Hilda is blij met het nieuwe gebouw. “Alleen al hoe het eruit ziet en hoe je ontvangen wordt is een grote stap voorwaarts. Ik waardeer dan nu ook des te meer de inzet en positiviteit van onze mensen die jarenlang in het oude gebouw, dat toch echt minder warm en huiselijk was, hun werk met onverminderde inzet hebben gedaan.” En er is nog iets waar Hilda trots op is. “Er is een categorie mensen die niet de langdurige zorg in hoeft maar die ook niet meer thuis kan wonen en eigenlijk best wel binnen de veilige muren van een instelling wil verblijven zonder echt onderdeel van een groep te zijn. Meer eigen regie en autonomie dus. Daar maken we afspraken op maat over: hoe vaak wil iemand mee-eten met de groep? Hoe breng je de avond door? Doe je dat alleen of gemeenschappelijk? Past dat bij de behoefte aan structuur die mensen met Korsakov nu eenmaal nodig hebben? Dat soort zaken is voor die groep belangrijk en stemmen we dus af. We zien een groeiende groep cliënten die daar behoefte aan heeft.”

Pauw

Door het brede palet aan zorg en de trots die dat met zich meebrengt, is in het nieuwe gebouw gekozen voor de pauw als ‘huisdier’. “Het is een trots, veelkleurig en authentiek dier. Net zoals onze cliënten. Op elke afdeling hebben we een anders gekleurde afbeelding van de pauw in het trappenhuis gehangen. Aan de kleuren zie je welke afdeling het betreft.” Op die afdelingen wonen de bewoners die ook hun zegje hebben mogen doen over de inrichting. “Die inspraak liep hoofdzakelijk via de Cliëntenraad. Zo hebben bewoners inspraak gehad in de meubel- en materiaalkeuze.”

Boodschap

Hilda verlaat Slingedael binnenkort. Ze kijkt met trots terug op haar werkzame periode in Rotterdam. “Toen ik hier kwam werken troffen me een aantal zaken: de nuchtere Rotterdamse mentaliteit, maar vooral de bevlogenheid en bewogenheid van alle medewerkers. Door de hele organisatie heen. De mildheid, het niet oordelen en de focus op de waarde van het leven, ook al heb je het syndroom van Korsakov met alles wat daarbij komt kijken, hebben mij diep getroffen. Bij zowel de medewerkers als de cliënten. Ik hoop dat die inspirerende boodschap uitgedragen blijft worden!”