Het onderwerp thiamine is zeer prominent in relatie tot Korsakov, omdat Korsakov het restverschijnsel is bij geëscaleerd thiaminegebrek. Dat impliceert dat bij doeltreffend thiaminebeleid het syndroom van Korsakov kan worden voorkomen. Dit is echter minder eenvoudig dan het lijkt, omdat de doelgroep die deze stof zo hard nodig heeft moeilijk te bereiken is. Ook nadat Korsakov is ontstaan blijft thiamine toedienen van belang. Hulpverleners blijken echter weinig kennis te hebben over dosering en toedieningsvorm. Zij hebben behoefte aan uniformiteit in het thiaminebeleid. De ontwikkeling van een landelijke standaard heeft hierdoor een meerwaarde voor de Nederlandse zorg.