Agressie en Korsakov

Agressie in zorginstellingen is er vermoedelijke altijd geweest.

Het wordt door zorgverleners als een minder prettig aspect van het werk gezien, maar meestal geaccepteerd als iets wat er nu eenmaal bij hoort.

Maar het went nooit. Zeker niet als de werker zich geïntimideerd en onveilig gaat voelen. Wanneer het uiten van agressie een gevolg is van ziekte van patiënten, maakt dat het uiteraard niet gemakkelijker. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een eerste probleemverkenning onder professionals in de zorginstellingen heeft aangetoond dat zij moeite hebben met het voorkomen en hanteren van agressie bij patiënten met het syndroom van Korsakov. Agressie bij deze patiëntengroep vloeit deels voort uit hersenbeschadiging, maar wordt ook opgeroepen door vrijheid beperkende maatregelen.

Dit geldt in de eerste plaats voor patiënten met een BOPZ status maar ook 'vrijwillig' opgenomen patiënten ervaren de confrontatie met 'strikte huisregels' als een ernstige aantasting van hun autonomie. Bovengenoemde aspecten vormen een aanknopingspunt om de oorzaken van agressie uit te diepen en handelingsalternatieven te bieden.